کدام مدرسه را برای فرزندم انتخاب کنم؟
چکار کنم تا آینده ی فرزندم روشن شود؟
کدام کلاسهای تقویتی و کنکور مناسب است؟
با توجه به فرا رسیدن فصل ثبت نام، دانش آموزان و اولیای آنها در یافتن بهترین دبیرستان گاهی دچار مشکل و عدم داشتن قدرت در تصمیم گیری می شوند.
چرا که انتخاب مدرسه ای مناسب را به حق، کاری مهم در تعیین سرنوشت کودکانشان می دانند.
فضای آموزشی و امکانات اغلب دبیرستان های غیردولتی در یک سطح قرار دارند. امکاناتی از قبیل مدارس هوشمند، دبیران صاحب نام، کلاس های تقویتی و کنکور.
و بیشتر مدارس برای جلب توجه و تبلیغات، از آماران قبولی کنکور استفاده های لازم را سود می برند.
این در حالیست که کسی سراغ فارق التحصیلان دانشگاهها نمی رود و معلوم نیست که، دانش آموزی که بعد از سپری کردن دورانی سخت و موفقیت در کنکور و گرفتن تحصیلات دانشگاهی، آیا صاحب شغل و کسب و کار و درآمد مناسب مالی هست یا نه.
آمار قابل توجهی از فارق التحصیلان بیکار نشاندهنده ی این نکته ی مهم است که صرفا ثبت نام در یک دبیرستان مجهز با دبیرانی کارآمد و آمار بالای قبولی کنکور، لازم است ولی کافی نیست.
مدیریت دبیرستان غیر دولتی آذربایجان، برای پوشش این مشکل در بخش آموزشی و پرورشی خود، اقدام به دادن مشاوره به دانش آموزان و اولیای آنها کرده و با برگزاری کارگاه های کسب و کار و کارآفرینی، و همچنین کلاسها و جلسات متعدد مشاوره انگیزشی به صورت تکی و گروهی، سعی در حل این مشکل دارد.
در این کلاسها و جلسات و کارگاهها، از ابتدای ورود دانش آموز به دبیرستان، با ایجاد کارتکسهای گفتگو و برگزاری کارگاههای کسب و کار و کارآفرینی و همچنین با دعوت از صاحبان کسب و کار اعم از کارآفرینان و پزشکان و نظامیان و وکلا و ... می کوشیم تا بینش صحیحی از آینده ی کاری به دانش آموزان ارائه کرده و انگیزه های لازم را در جهت رسیدن به آمال و آرزوهای متعالی آنها بوجود آوریم.
شرکت در این جلسات و کارگاهها رایگان بوده و هزینه های آن را موسس دبیرستان پرداخت می کند
روزهای برگزاری کنکور است. کنکوری که ٤٩ سال از نخستین باری که در ایران برگزار شد، میگذرد. نخستین کنکور سال۱۳۴۸ برگزار شد وسوالات آن دوره، به صورت سوالات کوتاه پاسخ طراحی شده بود، اما کنکور در تمام سالهایی که از زمان برگزاریاش میگذرد، همچنان سدی بوده برای شرکتکنندگانش. مانعی که بسیاری از کارشناسان آموزشی و روانشناسی خواستار حذف آن شدند و تلاشهای بسیاری برای حذف آن انجام دادند.
در آبان ماه ١٣٨٦ مجلس شورای اسلامی قانون حذف کنکور را تصویب و تکالیفی برای سه وزارتخانه علوم، بهداشت و آموزش و پرورش تعیین کرد که تا پایان سال نخست برنامه پنجساله توسعه پنجم کشور (حدود سال ٩١) کنکور را حذف کنند.
در روش جایگزینی برای کنکور معرفی و قرار شد نمرات امتحانات نهایی سراسری در سهسال دوره متوسطه و یکسال پیشدانشگاهی که به صورت سراسری برگزار میشود، بهعنوان ملاک پذیرش داوطلبان در دانشگاهها و موسسات آموزش عالی قرار گیرد. در همان زمان، وزارت آموزش و پرورش بهعنوان مسئول تهیه و اعلام نمرات و سوابق تحصیلی داوطلبان معرفی شد، ولی این هدفگذاری تا سال ٩١ محقق نشد،بنابراین مجلس وارد عمل شده و قانون حذف کنکور را اصلاح کرد.
به این ترتیب تکلیفی در این قانون ایجاد شد که تاثیر سوابق تحصیلی برای داوطلبان کنکور از ٢٥ درصد شروع شود و به صورت صعودی افزایش یابد و انتظار میرفت که مثلا بعد از چهار سال، این پوشش به صددرصد برسد.
اما حذف کنکور مخالفانی هم دارد.
سازمان سنجش با هدف حذف کنکور در سال ١٣٥٢ تشکیل شد، اما این سازمان هم اکنون برگزارکننده کنکور و مدافع آن است، هرچند مجتبی شریعتینیاسر، معاون وزیر علوم درخصوص شائبههایی مبنی بر منتفعشدن سازمان سنجش آموزش کشور از برگزاری کنکور به شیوه کنونی میگوید: «اقدامات سازمان سنجش و خیلی از موسسات براساس تصمیمات نهادهای بالادستی است و این سازمان فقط کنکور سراسری برگزار نمیکند، بلکه سازمان سنجش یک سازمان اجرایی است که برگزاری آزمونهای استخدامی و حرفهای سایر سازمانها را نیز برعهده دارد. ما اگر در مجلس شورای اسلامی یا در خود دستگاه آموزش عالی یا آموزش و پرورش به این جمعبندی برسیم که کنکور نباید باشد، کنکور بهطور طبیعی حذف میشود و کلاس کنکور هم برگزار نخواهد شد.»
از سوی دیگر برگزارکنندگان کلاسهای کنکور و موسسات تالیف کتب مرتبط با این آزمون، از دیگر بخشهای منتقد حذف کنکورند؛منتقدانی که گویا همچنان قدرتشان بیشتر از سایرین است و توانستهاند کنکور را نگه دارند.
از سوی دیگر رئیس سازمان سنجش معتقد است با شرایط فعلی و با توجه به تراکم نمره و انباشت نمره های مساوی داوطلبان، حذف کامل کنکور برای رشته ها و دانشگاه های پر متقاضی، امکان پذیر نیست. او گفته به عنوان مثال، در گروه آزمایشی علوم تجربی، ٥٩٣ هزار داوطلب داریم که ٢٧ هزار نفر آنها معدل بالای ١٩,٧٥ دارند در حالی که کل ظرفیت پذیرش در رشتههای پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی دانشگاهها به هشت هزار نفر هم نمیرسد، بنابراین اگر بخواهیم سوابق تحصیلی و معدل را ملاک پذیرش قرار دهیم با مشکل جدی رو به رو خواهیم شد و وقتی نمره مساوی است باید معیار تعریف کنیم.
روزنامه شهروند